Ik leverde bewijs voor mijn bestaan
Zo, die titel hakt er lekker in. Maak je geen zorgen, ik zal het vervolg luchtiger houden. De titel komt uit de songtekst van het lied ‘De steen’ van Bram Vermeulen, beter bekend door Paul de Leeuw. Het lied beschrijft hoe het verleggen van één steen in een rivier er toe leidt dat deze nooit meer langs dezelfde weg zal stromen. Met andere woorden: met een kleine actie of bijdrage, kun je een stempel drukken op het vervolg van een proces. In dit blog vertel ik jullie over mijn steentje, waarmee ik figuurlijk, maar ook letterlijk, mijn bijdrage leverde aan de nieuwe loop van een rivier (op aarde).
Tussen Roggebot en Kampen
Sinds april 2019 ben ik werkzaam als assistent-omgevingsmanager bij het project N307 tussen Roggebot en Kampen. In opdracht van de Provincie Flevoland werk ik samen met collega’s aan de vernieuwing van de N307, de bouw van een nieuwe brug en het weghalen van de Roggebotsluis. De N307 is een onderdeel van een belangrijke oost-westverbinding in Noord-Nederland: de weg van Alkmaar, via de dijk Enkhuizen-Lelystad, naar Zwolle.
In dit project werken we aan het verbeteren van de verkeersdoorstroom, gecombineerd met het verbeteren van de waterveiligheid van de regio IJsseldelta. De laatste stap in de waterveiligheidsaanpak is het verwijderen van de Roggebotsluis. Hiermee halen we als het ware de stop uit het bad en kan, bij hoogwater op de IJssel, het overtollige water via het nieuw aangelegde Reevediep worden afgevoerd naar het IJsselmeer.
Een prachtig stukje Hollandse waterbouw, waarin we daadwerkelijk de loop van de rivier doen veranderen. Ik ben trots om hieraan mijn steentje bij te mogen dragen.
In mijn rol als omgevingsmanager ben ik onder andere verantwoordelijk voor een goede afstemming met betrokken stakeholders. Naast de onderlinge coördinatie tussen de vele institutionele partijen (in dit geval twee provincies, twee waterschappen, twee gemeenten, Rijkswaterstaat en Staatsbosbeheer) voeren we ook het keukentafelgesprek met directe omwonenden in het gebied. En zoals in vrijwel ieder project in de fysieke ruimte verkondigen wij de boodschap van verandering. Deze verandering is mooi, maar kan ook onzeker zijn. Zeker als het om jouw eigen directe woon-, werk- of leefomgeving gaat. Ik zie het als mijn verantwoordelijkheid om deze onzekerheid bij betrokken stakeholders zoveel als mogelijk te beperken.
De volkstuinen
Een van de partijen die fysiek geraakt wordt door ons project, is het naastgelegen Volkstuinencomplex Roggebot. Voor de aanleg van het nieuwe wegtracé en de brug is een strook van het tuinencomplex nodig. Vanuit het project bezien een klein strookje grond, voor de tuinders een grote ingreep op hun stukje tuin. In goede samenwerking met het bestuur van de Volkstuinenvereniging heb ik samen met de betrokken rentmeester gezocht naar een oplossing, waarbij de volkstuinen binnen de huidige perceelsgrenzen worden heringericht. Maatregelen voor deze herinrichting, zoals onder andere het verplaatsen van circa 100 fruitbomen en de reconstructie van een aantal tuinhuisjes, komen voor rekening van het project. Alles uitzoeken, afspreken, nog een keer uitzoeken, opschrijven in een overeenkomst en vervolgens een strik er om. Dit alles zo snel mogelijk voordat de winter voorbij is en de sapstromen van de fruitbomen op gang komen. Voor zover er sprake was van winter dit jaar…
Een lang en intensief proces, maar het is gelukt. Het resultaat: de strook grond is gereed voor de realisatie, betrokken partijen kijken terug op een goede samenwerking en bovenal, de tuinders van Volkstuinenvereniging Roggebot kunnen dit voorjaar weer met een gerust hart naar hun tuin. En met deze eerste schop in de grond voor project N307 Roggebot – Kampen kan ik uit volle borst meezingen met mijn grote vriend Paul de Leeuw:
‘Ik heb een boom verplant, voor een rivier op aarde. Het water gaat er anders dan voorheen.’
Meer lezen over dit mooie project tussen Dronten en Kampen? Zie ook:
