‘De rust bewaren en je niet overal mee bemoeien’

Arend van Dijk als projectdirecteur MIRT-verkenning OVAH

Sinds februari 2025 is Arend van Dijk projectdirecteur van de MIRT-verkenning ov-verbinding Amsterdam – Haarlemmermeer. Een opdracht die perfect bij hem past, gezien zijn schat aan ervaring in projecten als de renovatie van de Metro Oostlijn in Amsterdam, de MIRT-verkenning bereikbaarheid CID-Binckhorst in Den Haag en de aanleg van een HOV-verbinding in het Gooi. Richting het einde van zijn eerste jaar als projectdirecteur OVAH vertelt Arend wat deze opdracht behelst, hoe hij te werk gaat en wat hij het komende jaar hoopt te bereiken.

‍

Om te beginnen: wat houdt het project precies in?

"OVAH staat voor ‘Ov-Verbinding Amsterdam–Haarlemmermeer’. Het project is erop gericht de knelpunten in het openbaar vervoer tussen Amsterdam en Haarlemmermeer aan te pakken. De Schipholspoortunnel is nu een soort flessenhals: er past geen trein meer bij. Als er een storing in de tunnel is, ligt het treinverkeer in deze belangrijke corridor plat – wat gevolgen heeft voor het treinverkeer in een groot deel van Nederland. Daarnaast staan in de spits de perrons op Schiphol en Amsterdam-Zuid behoorlijk vol; er lopen flowmanagers rond om de reizigersstromen in goede banen te leiden. Tel daarbij op dat er in deze regio de komende jaren veel woningen en kantoren bijkomen die ook allemaal bereikbaar moeten zijn én dat er plannen zijn om meer intercity’s en internationale treinen te laten rijden in dit gebied. Kortom: de opgave van OVAH is om extra capaciteit te creëren op de OV-corridor tussen Amsterdam Zuid en Haarlemmermeer, zodat we de huidige problemen oplossen én toekomstige groei aankunnen. We zitten nu in de verkenningsfase van het MIRT, waarvan het doel is om tot een voorkeursalternatief te komen waar alle betrokken partijen achter kunnen staan. In dit voorkeursalternatief leggen we bijvoorbeeld vast of we een uitbreiding van het treinnetwerk doen of een nieuwe metroverbinding aanleggen, en hoe die eruitziet."

‍

Dit project liep al een tijd toen jij instapte. Hoe heb je dat aangepakt?

"In het begin heb ik de nadruk gelegd op kennismaken en vertrouwen opbouwen – zowel met het team als met de inhoud van het project. Dan is het belangrijk om eerst de mensen goed te leren kennen. Ik heb één-op-één gesprekken gevoerd met alle teamleden: wie ben je, wat doe je in dit project, wat gaat er goed en waar maak je je zorgen over? Dat levert waardevolle inzichten op over waar de pijnpunten of uitdagingen zitten."

‍

"Iedereen in het project heeft zijn eigen verantwoordelijkheid en expertises, mijn rol is onder andere om te zorgen dat al die mensen in hun kracht staan. Concreet betekent dat zorgen voor duidelijkheid: wie is waarvoor verantwoordelijk, welke taak hoort bij welke rol, wie neemt welke besluiten? Ook vind ik het belangrijk dat de teamleden de middelen en informatie hebben om hun werk goed te doen. Dat betekent onder andere een stip op horizon waar je met het project naar toe werkt en een duidelijke strategie om daar te komen. En een fijne sfeer is natuurlijk van belang. Een project vraagt veel van mensen, dus er mag af en toe ook best even gelachen worden. Dat is waar ik voor probeer te zorgen."

‍

‍

Wat is jou tot nu toe het meest opgevallen in dit project?  

"In het begin moet ik eerlijk zeggen dat ik me wel afvroeg: ‘poeh, wat een hoop overleggen – gaat dat niet stroperig worden?’ We hebben acht opdrachtgevers, (het ministerie van I&W, de Vervoerregio Amsterdam, gemeenten Haarlemmermeer en Amsterdam, de provincie Noord-Holland, NS, Schiphol en SADC), en vijf adviserende partijen (ProRail, KLM, GVB, Transdev en Rijkswaterstaat). Je merkt dat een onderwerp op verschillende niveaus kan terugkeren. Dan heb je iets besloten of afgestemd in het ene overleg en wordt het later in een andere samenstelling weer ter discussie gesteld, omdat men daar vanuit een ander perspectief kijkt. Tegelijk begrijp ik waarom het zo is ingericht: met zoveel verschillende belangen dwingt deze structuur ons om heel zorgvuldig te werken en alle verschillende belangen mee te nemen."

‍

‍

Hoe behoud je het overzicht in een project waar zoveel speelt?

"Voor mij is het belangrijk om te vertrouwen op mijn team. Iedereen heeft zijn eigen rol en verantwoordelijkheid en het is niet de bedoeling dat ik die allemaal ga overnemen. Met andere woorden: soms is het gewoon mijn taak om me ergens juist niet mee te bemoeien."

‍

"Ook de rust bewaren is belangrijk. Ik probeer kalmte uit te stralen, ook als er onzekerheden zijn. Daarin helpt het dat ik sterk analytisch ben onderlegd en makkelijk hoofd- en bijzaken kan scheiden. Dat is een fijne eigenschap wanneer iemand bij je komt die het allemaal even niet meer weet. Dan heb ik vaak snel door: oké, hier moeten we een inhoudelijke knoop doorhakken of juist: hier moet ik er gewoon even zijn voor iemand en een luisterend oor bieden. Waarna die collega dan weer zelf verder kan."

‍

"Verder is het van belang om de verbinding te leggen tussen de technische projectinhoud en de meer strategische, bestuurlijke kant. Dat is ook iets wat bij mij én bij APPM past: bruggen slaan tussen inhoud en bestuur. Dat betekent, om een voorbeeld te geven, dat ik vanuit een gesprek met ingenieurs over tunnelvarianten doorga naar een overleg met wethouders over financiën en planning. En dat ik ook de vertaling kan maken van het één naar het ander. Dan is weten wat voor de opdrachtgevers van belang is essentieel."

‍

‍

“Soms is het gewoon mijn taak om me ergens juist niet mee te bemoeien.”

‍

‍

Waar kijk je het komend jaar naar uit? Wanneer ben je tevreden?

"Op zich ben ik iemand die bij de dag leeft en wil ik vooral veel lol blijven hebben. Maar ik ben tevreden als we in het najaar van 2026 een voorkeursbeslissing hebben waar alle partijen achter staan. En als de relaties tussen alle betrokken partijen dan nog steeds goed en sterk zijn. Want na deze MIRT-verkenning is het natuurlijk niet afgelopen: dan volgt de planning- en studiefase waarin je elkaar keihard nodig hebt."

‍

"Sowieso ben ik ontzettend trots op wat we de afgelopen periode voor elkaar hebben gekregen. In september hadden we een keiharde deadline voor het opleveren van de eerste onderzoeksresultaten. Daar zaten allerlei verschillende onderzoeken aan vast, die allemaal praktisch parallel moesten, gezien de planning. Terwijl daar normaal gesproken een bepaalde volgordelijkheid in zit: je kunt bijvoorbeeld pas een goed geluidsonderzoek doen als je weet hoeveel voertuigen ergens rijden. En je kunt pas een goede inschatting maken van het oplossend vermogen als je weet hoeveel mensen er gebruik gaan maken van een bepaald alternatief. En zo waren er nog vele onderdelen en afhankelijkheden. Doordat dat allemaal min of meer tegelijk liep, kwam er een enorme druk op de planning. Met een aantal slimme ingrepen, onder meer in de manier waarop we de onderzoeksresultaten hebben gepresenteerd, is het gelukt daar wat lucht in te krijgen. En wanneer je dan zo’n deadline toch haalt en ziet wat dat losmaakt bij mensen… Het is geweldig om daar onderdeel van te mogen zijn."

‍